Любек – сталіца нямецкага марцыпаны
Якія апынуліся ў Любеку ўпершыню будзе цікавая мясцовая архітэктура. Хто-то нават празваў яго «горадам чырвонага цэглы». Справа ў тым, што ў Любеку, як і ў іншых частках Паўночнай Еўропы, заўседы быў дэфіцыт вапняка. У выніку будавалі ўсе з абпаленай цэглы, што і абумовіла своеасаблівасць вонкавага аблічча ганзейской сталіцы. Гістарычны цэнтр горада, так званы стары Любек, выдатна захаваўся і ўнесены ў спіс гістарычнай спадчыны ЮНЕСКА.
Гэта сапраўдны рай для турыста, які любіць сярэдневяковую готыку. Стары Любек зусім не вялікі. Размешчаны, па сутнасці, на востраве, ен займае ўсяго два квадратныя кіламетры, але гісторыяй дыхае тут кожны камень, а дакладней – цэгла. Старыя Голштинские вароты, сабор святой Марыі, царква святога Пятра з назіральнай пляцоўкай, з якой адкрываецца выдатны від на горад, нарэшце, замкавы манастыр Бургклостер – усе гэта месцы, дзе трэба абавязкова пабываць турысту.
З купцоў – у юродзівыя
Адзін малады любекский купец з вельмі багатага роду ў XIII стагоддзі адправіўся з караванам судоў у Ноўгарад. Тут ен крыху збянтэжыўся ад колькасці цэркваў, перапоўніўся дабрыні ад звону перазвон. У выніку любекский бюргер адрынуў каталіцызм, а таксама мірскія каштоўнасці. Перайшоўшы ў праваслаўе, ен стаў вядомы як юродзівы, у самы люты мароз ходивший ў зрэб’е і спаў на голай зямлі.
Пасля перасяліўшыся ў Усцюг, гэты ураджэнец Любек стаў вядомы як Пракоп Устюжский. І ў гісторыі праваслаўя немец застаўся як першы юродзівы, прылічаны да ліку святых.
Любек – радзіма вялікіх нямецкіх пісьменнікаў Генрыха і Томаса Маннов, і іх памяці тут прысвечаны музей «Дом Будденброков». Другая літаратурная славутасць – дом-музей, бадай, самага вядомага сучаснага нямецкага літаратара – Гюнтэра Граса.
У горада есць нават уласныя кулінарныя «фішкі». Любек даўно вядомы як сталіца нямецкага марцыпаны. Гэта мясцовы дэлікатэс, які неабходна паспрабаваць любому турысту. А даведацца больш аб гэтым ласунку дапаможа музей марцыпаны.
Салодкі хлеб
Кажуць, што марципановый хлеб у Любеку пачалі печ з-за недахопу мукі. У 1407 годзе ў горадзе пачаўся страшны голад, і тады гарадскі савет загадаў пекарам выпякаць хлеб з цукру і міндаля. Так з’явіўся любекский марцыпаны.
Не забудзьцеся аб мясцовым віне Lübecker Rotspon. З вінаградарства на поўначы Германіі справы ішлі няважна. Вінаград у Любек прывозілі і віно отстаивалось тут у бочках. З часам аказалася, што забродившее у прахалодным мясцовым клімаце віно мае невымоўны густ. Цяпер Lübecker Rotspon – адзін з брэндаў старажытнага горада.
Бургклостер
Любекский замкавы манастыр Бургклостер – адзін з найстарэйшых манастыроў паўночнай частцы Германіі з вельмі багатай гісторыяй. Ен быў заснаваны ў 1229 годзе. Пасля Рэфармацыі ў Германіі Бургклостер пераўтварылі ў прытулак. З XIX стагоддзя тут размяшчаўся мясцовы суд. Падчас Другой сусветнай вайны нацысты выкарыстоўвалі стары гарадскі замак як турму для габрэяў і нядобранадзейных грамадзян. У канцы вайны ў яго патрапілі бомбы падчас аднаго з налетаў саюзнай авіяцыі.
Цяпер у Бургклостере размясціўся культурны форум Любека з якая прымыкае да яе сучаснай пабудовай – мясцовым музеем археалогіі, дзе знаемяць наведвальнікаў з вынікамі раскопак, якія ў розны час праходзілі ў горадзе. У самым Бургклостере праводзяцца розныя часовыя выставы. Асобная экспазіцыя прысвечана гісторыі яўрэйскай абшчыны горада Любек.
